Ο Χορός του Λιονταριού δεν είναι απλώς ένα εορταστικό δρώμενο, αλλά μια βαθιά ριζωμένη παράδοση που συνδέεται άρρηκτα με το Kung Fu και την κινεζική πολιτιστική κληρονομιά. Ο χορός αυτός απαιτεί πειθαρχία, δύναμη και δεξιοτεχνία, στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις αυθεντικές σχολές πολεμικών τεχνών. Ο Χορός του Λιονταριού έχει τις ρίζες του σε αρχαίους κινέζικους μύθους και παραδόσεις. Σύμφωνα με την παράδοση, το λιοντάρι θεωρείται σύμβολο καλής τύχης και προστασίας από τα κακά πνεύματα. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο χορός του λιονταριού εκτελείται κατά τη διάρκεια εορταστικών εκδηλώσεων, όπως το Κινέζικο Νέο Έτος και τα εγκαίνια επιχειρήσεων, ώστε να φέρει ευημερία και ευτυχία.

Η Σύνδεση με το Kung Fu

Οι αυθεντικές σχολές Kung Fu έχουν αναλάβει τη διατήρηση και τη μετάδοση του Χορού του Λιονταριού, καθώς οι κινήσεις του απαιτούν ακρίβεια, ισορροπία και φυσική αντοχή, στοιχεία που προέρχονται από την πολεμική τέχνη. Οι χορευτές εκπαιδεύονται εντατικά ώστε να μιμούνται τη συμπεριφορά του λιονταριού με ρεαλιστικό τρόπο, ενώ ταυτόχρονα επιδεικνύουν την τεχνική και τη δύναμη του Kung Fu.

Η Τελετή της Ζωής: “Άνοιγμα των Ματιών”

Πριν το λιοντάρι εκτελέσει τον πρώτο του χορό, πραγματοποιείται μια τελετουργία γνωστή ως “άνοιγμα των ματιών”. Σε αυτήν, οι δάσκαλοι της τέχνης τοποθετούν με ένα πινέλο ένα ειδικό μείγμα (παραδοσιακά μελάνι ή ακόμα και αίμα κόκορα στις αρχαίες τελετές) στις κόρες των ματιών του λιονταριού. Η τελετή αυτή συμβολίζει την αφύπνισή του και την πνευματική του ζωντάνια.

Ο Χορός του Λιονταριού δεν είναι απλώς ένα εντυπωσιακό θέαμα, αλλά ένας ζωντανός κρίκος ανάμεσα στην παράδοση και τη σύγχρονη πρακτική του Kung Fu. Η διατήρησή του από τις αυθεντικές σχολές πολεμικών τεχνών υπογραμμίζει τη διαχρονική του αξία και τη σημασία του ως μέσου μετάδοσης της κινεζικής πολιτιστικής κληρονομιάς στις νέες γενιές.

Είδη Λιονταριού

Σήμερα υπάρχουν δύο βασικά είδη Λιονταριού. Το Νότιο περισσότερο εντυπωσιακό και μεγάλο, που αναπτύχθηκε στην περιοχή της Καντών και το Βόρειο, μεταγενέστερο, μικρότερο και ελαφρύτερο του Νοτίου, το οποίο αναπτύχθηκε στην περιοχή του Πεκίνου. Από τα δύο βασικά είδη λιονταριού έχουν προέλθει ορισμένες παραλλαγές, που αφορούν μικρές αλλαγές στη σχεδίαση ή το σχήμα. Παράδειγμα αποτελούν τα τρία κύρια είδη του λιονταριού της Καντών.

Ανεξαιρέτως του είδους, το λιοντάρι χωρίζεται σε δύο μέρη, το κεφάλι και την ουρά. Το κεφάλι είναι κατασκευασμένο από έναν σκελετό με λεπτά μπαμπού, ο οποίος έχει επενδυθεί με χαρτί βαμμένο με ειδική βαφή και έχει τρία κινητά μέρη, τα δύο αυτιά και το κάτω σαγόνι, τα οποία χρησιμοποιούνται ανάλογα με τις τεχνικές από τον χορευτή του κεφαλιού. Η ουρά χρησιμοποιείται από τον χορευτή της ουράς και αποτελείται από επιμήκεις υφασμάτινες λωρίδες, κυρίως ενός χρωματισμού ή κατά περίπτωση από συνδυασμό χρωμάτων, τα οποία όμως πάντα συνδυάζονται με τα χρώματα τού κεφαλιού. Τα παραδοσιακά χρώματα είναι το κίτρινο, το κόκκινο, το μαύρο και το πολύχρωμο, τα οποία εκπροσωπούσαν κατά το παρελθόν κάποια ιδιαίτερα στοιχεία, αλλά σήμερα εξυπηρετούν περισσότερο την οπτική καλαισθησία. Επιπλέον, σήμερα χρησιμοποιούνται και άλλα χρώματα, όπως ασήμι, χρυσό, ροζ, κλπ, ιδιαίτερα από τις επαγγελματικές ομάδες.

Η Χορογραφία

Η ομάδα αποτελείται από έξι έως δώδεκα άτομα. Έναν χειριστή του τυμπάνου, έναν χειριστή του γκόνγκ, δύο έως οκτώ χειριστές των κυμβάλων και τους δύο χορευτές τού κεφαλιού και της ουράς. Η ομάδα λειτουργεί σαν ενιαίο σύνολο στις διάφορες φάσεις τής ρουτίνας, με τη μουσική να εκφράζει ηχητικά και το λιοντάρι οπτικά, τα συναισθήματα τού λιονταριού.

Η ρουτίνα τού χορού του λιονταριού έχει τέσσερις βασικές περιόδους: το «Ξύπνημα», την «Αναζήτηση τού φαγητού», το «Τρώγοντας το φαγητό» και το «Κλείσιμο». Η βασική ρουτίνα παριστάνει ένα λιοντάρι το οποίο ξυπνά, ψάχνει προσεκτικά για τροφή, αφού βρει την τροφή του την προσεγγίζει πάλι προσεκτικά και αφού την φάει, επιστρέφει στον χώρο του για ανάπαυση.

Επίπεδα Δυσκολίας

Τα επίπεδα ικανοτήτων είναι τρία. Το εδαφικό, το οποίο εκτελείται στο επίπεδο του εδάφους. Το μεσαίο, το οποίο εκτελείται σε ειδικές βάσεις ποικίλους μορφής και έως 1.30m ύψος. Το προχωρημένο ή επαγγελματικό, το οποίο εκτελείται επάνω σε βάσεις οι οποίες αρχίζουν από το ύψος του 1m και φθάνουν έως τα 5m.

Το εδαφικό επίπεδο προσεγγίζει περισσότερο τον αυστηρά παραδοσιακό χορό, ενώ το προχωρημένο επίπεδο προέρχεται από διαγωνισμούς παλαιών ετών. Συγκεκριμένα, από τον παλαιό καιρό διοργανώνονταν διαγωνισμοί με μεγάλα χρηματικά έπαθλα (Choy Ching) και χορηγούς εμπόρους ή προύχοντες, κατά τη διάρκεια μεγάλων εορτών σε περιοχές με ιδιαίτερη εμπορική ανάπτυξη.